یازدهمین کنگره ادبیات پایداری و مقاومت برگزار می‌شود لزوم تسریع فرایند تبدیل پایان‌نامه‌ها به کتب علمی جهت پاسخ به نیاز فکری جوامع اعلام زمان‌بندی مرحله نهایی بیست‌و‌نهمین دوره جشنواره قرآن و عترت وزارت بهداشت روایتی متفاوت از زندگی سردار شهید سید مهدی موسوی | محافظی که برای یک رئیس جمهور مردمی خلق شد+ فیلم دلایل انتقال موزه قرآن به کاخ سعدآباد دست‌نوشته رهبر معظم انقلاب بر تصویر سردار شهید ناظری کتاب «توحید اجتماعی» رونمایی شد | خوانش جدیدی از توحید با تکیه بر اندیشه‌های رهبر معظم انقلاب حضور مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با ۲۰۰ عنوان کتاب در نمایشگاه کتاب تهران قدردانی مدیر حوزه‌های علمیه از رهبر معظم انقلاب اسلامی به جهت صدور پیام راهبردی و تاریخی نگاه ژرف و راهبردی رهبری به نقش تمدن‌ساز حوزه علمیه قم | تأکید بر پاسخگویی فقه معاصر به نیاز‌های نوظهور تغییر ساعات بازدید از موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در فصل گرما زائران ایرانی از امشب وارد مکه می‌شوند (۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) منادی معارف رضوی باشیم امامت امام رضا (ع)، پایان شک و شبهه‌ها دیپلماسی فرهنگی با محوریت فرهنگ رضوی | مشهد، مرکز تمدن‌سازی جهان اسلام می‌شود گسترش نمایشگاه‌های قرآنی و توانمندسازی ۴ هزار مؤسسه مردمی وزیر فرهنگ در مشهد: ایران امروز به منطق رضوی نیاز دارد ۳۵ هزار اثر هنری در جشنواره امام‌رضا(ع)، بزرگ‌ترین گردهمایی فرهنگی کشور جشنواره بین‌المللی امام‌رضا(ع) مبدأ تحولات فرهنگی و هنری در کشور است جشنواره امام‌رضا(ع)، بستری برای معرفی خادمان رضوی در عرصه فرهنگ و هنر
سرخط خبرها

سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور

  • کد خبر: ۱۸۵۲۱۱
  • ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۵:۵۱
سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
اکنون که وسیله حمل و نقل فراوان است، چرا پیاده روی به سمت حرم؟ چرا باید کلی راه برویم و بعد از خستگی زیاد به حرم مطهر رضوی برسیم؟ شاید این سؤال هاست که برخی از افرادی که پیاده به سمت حرم مطهر رضوی می‌روند، از خود یا دیگران می‌پرسند. پاسخ در بطن همین پرسش‌ها نهفته است؛ فرار از شتاب زدگی زندگی و تأمل در خود...

 ... آن قدر از صبح تا شب در امکانات و فناوری‌هایی که هدفشان فشرده کردن زمان و مکان هست، غرقیم که دیگر زمانی برای تأمل و اندیشیدن به خود و کیستی مان باقی نمی‌ماند.

پیاده روی به سوی حرم مطهر رضوی فرصتی است برای پرسشگری و محاسبه در سکوتی که رهایی از زندگی روزمره در اختیار ت قرار می‌دهد. در این پیاده روی انتظارها، آرزوها، احوالات خانواده، همکاران، دوستان، همه و همه تا چند ساعت بی اهمیت می‌شود و همین فرصتی می‌دهد تا بی پرده و بدون روتوش با خودت روبه رو شوی. بعد از اندکی تأمل، حال حس می‌کنی دنیای پرشتابی که همه حوزه‌های زندگی ات را بلعیده، گویی می‌خواهد معنوی‌ترین لحظات تو را هم در بند خویش درآورد.

با عجله برو حرم، سلامی عرض کن. زیارتی بخوان و دو رکعت نماز و سریع برگرد به زندگی روزمره ات. حس می‌کنی با این حال مانند عاشقی شده‌ای که پیوندش با معشوق دچار روزمرگی شده است. جمله‌های تکراری. هدیه‌های تکراری و نگاه‌های تکراری. فقط عادت و عادت. پیاده روی و خستگی‌های جسمی و دردی که بعد از مدتی بدنت را می‌گیرد به تو این فرصت را می‌دهد که به خودت ثابت کنی عشقم به اهل بیت (ع) دچار روزمرگی نشده و مصداق «در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم/سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور» هستی.

پیاده که می‌روی، می‌بینی پیر و جوان، برخوردار و کم برخوردار، روستایی و شهری، همه و همه کنار هم در راه رفتن به سمت حرم هستند و البته مهرورزی آن‌هایی که به شوق خدمت به زائران موکب برپا کرده اند هم صفای خاصی دارد و به راستی چه لذتی دارد با سرعت و شتاب از کنار این تصاویر زیبا بگذریم و مکانیک وار مانند سایر حوزه‌های روزمره مان خودمان را به حرم یار برسانیم. آیا در پیاده روی به سمت حرم مطهر رضوی مشق رهایی از روزمرگی‌های زندگی را تمرین نمی‌کنیم؟ پیاده روی‌هایی که به ما شهامت غرق نشدن در روند‌های تکراری زندگی را می‌دهد تا حس کنیم هنوز می‌توان نغمه روح بخش حیات را در هیاهوی زندگی امروزی شنید.

عکس: محمدحسن صلواتی/شهرآرا

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->